หมาไทย (Thai Dog)

หมาไทย “ใจอิสระ”
ลักษณะหมาไทย ทั้งที่มีอานและไม่มีอานล้วนมีรูปร่างพื้นฐานใกล้เคียงกันมากคือ ขนาดตัวปานกลาง กล้ามเนื้อขึ้นเป็นมัดชัดเจนเหมือนกัน อกจะกว้างและหนา เอวเล็ก ส่วนสูงเฉลี่ยประมาณ 60 เซนติเมตร น้ำหนักอยู่ในช่วงประมาณ 20-24 กิโลกรัม กะโหลกหัวเป็นรูปลิ่มกว้าง ปากไม่ยาวและไม่แหลม ส่วนใบหูนั้นตั้งขึ้นตรงๆ ไม่แบะออกหรือหุบเข้าปลายแหลม หางเรียวยาว และค่อยๆโค้งขึ้นข้างบนเหมือนดาบ ขนสั้นสีขนโดยทั่วไปมีได้ทั้ง สีน้ำตาล น้ำตาลแดง น้ำตาลอ่อน ดำ ขาว และสีสวาด

หมาไทย

ส่วนลักษณะอานบนหลังนั้นเกิดขึ้นได้จากการที่ขนขึ้นย้อนทางกับแนวขนปกติ และขนที่ขึ้นในทิศทางวนเป็นวงกลมซึ่งเรียกว่า “ขวัญ” ทำให้เกิด “อาน” รูปร่างลักษณะแปลกแตกต่างกันออกไป ซึ่งมีชื่อเรียกเฉพาะแต่ละชนิดเช่น อานใบโพธิ์ ดูคล้ายรูปใบโพธิ์แปะอยู่บนหลังหมาจริงๆ อานไวโอลินที่ประกอบขึ้นด้วยขวัญ 3ถึง5 ขวัญ กระจายตัวอยู่ 2 ข้าง แนวกระดูกสันหลังทำให้ดูคล้ายไวโอลิน ซึ่งส่วนคอไวโอลินจะเป็นลักษณะขนตั้งชันไปตามแนวสันหลังจนจรดโคนหาง คนตั้งชื่อนี้ท่าทางจะมีดวงตาที่สุนทรีย์มากๆ

นิสัยประจำตัวหมาไทย
ความรักอิสระเสรี ทำอะไรตามใจชอบ เช่นเดียวกับคนไทย ดังคำกล่าวเปรียบเทียบที่ว่า “ทำอะไรตามใจ คือไทยแท้” อยากจะไปไหนก็ไปเที่ยวไหนก็ได้ หิวก็กิน นึกอยากจะเล่นกับเจ้าของก็เล่น อารมณ์ไม่ดีอย่าเรียกเสียให้ยากเลย ไม่มีวันมาหาเสียหรอก ใช่ว่าเป็นเจ้าของจะทำอะไรหรือสั่งอะไรได้ตามใจชอบ ทำให้ไม่มีใครนำหมาไทยไปฝึกใช้งานเป็นหมาตำรวจหรือหมาที่ทำอะไรเป็นเรื่อง เป็นราวเช่นหมาฝรั่ง แต่ข้อเด่นของหมาไทยคือ ความเป็นนักสู้ รักเจ้าของและรักอิสระ



บ้านเกิดและกำเนิดหมาไทย
เมื่อกล่าวถึง “หมาไทย” ทุกท่านก็จะต้องนึกถึงหมารูปร่างเพรียวลม ขนาดปานกลางและมีขนบนหลังที่วิ่งย้อนแนวบน ซึ่งปกติเรียกว่า “อาน” เราตั้งชื่อหมาไทยชนิดนี้ว่า หมาไทยหลังอาน ถิ่นฐานบ้านเกิดของมันคือ จังหวัดตราด ของประเทศไทย โดยมีเทือกเถาเหล่ากอมาจากหมาป่า แต่ก็มีบางประวัติที่บอกว่าสืบทอดมาจากหมาป่าตระกูลเดียวกันกับของประเทศออสเตรเลียที่ชื่อว่า “ดิงโก้” เพราะว่ามีลักษณะรูปร่างและนิสัยช่างคล้ายกันมากเหลือเกิน ซึ่งก็ตรงกับลักษณะของหมาไทยอีกพันธุ์ที่ไม่มีอานและเราก็มักจะเห็นกันอยู่ทุกวันอีกด้วย