 |
| เยอรมัน เชพเพิร์ด |
1. เยอรมัน เชพเพิร์ด (Alsatian)
สุนัขพันธุ์ "เยอรมัน เชพเพิร์ด" จะมีเบ้ากระดูกเชิงกรานหลวม หรือ HP DYSPLASIA เป็นความผิดปกติที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรมและมีความสำคัญในหมาพันธุ์ "เยอรมัน เชพเพิร์ด" มาก ดังนั้นจึงจำเป็นต้องผ่านการตรวจรับรองว่าปราศจากโรคนี้เสียก่อนที่จะมีการซื้อขายหรือนำไปผสมพันธุ์ เพราะจะทำให้ได้ลูกหมาที่ไม่สมบูรณ์
 |
| พุดเดิ้ล |
2. พุดเดิ้ล (Poodle)
สุนัขสายพันธุ์ "พุดเดิ้ล" มีความอ่อนไหวทางจิตใจได้ง่ายและแนวโน้มทำให้เกิดอาการทางประสาทอยู่บ่อยๆ ปัญหาทางพฤติกรรมผิดปกติที่พบในสุนัขพันธุ์ "พุดเดิ้ล" เช่น เห่า หอน หรือเรียกร้องความสนใจ อาการกัดและเกาเพื่อทำร้ายตัวเอง หรือแม้แต่ซึมไม่กินอาหารเนื่องมาจากโรคทางจิตใจก็พบอยู่ได้บ่อยๆ ส่วนโรคทางกายที่พบเห็นเสมอคือ โรคหัวใจ ไม่ว่าจะหัวใจโตเส้นเลือดหัวใจตีบ ทำให้มีอาการเป็นลมล้มฟุบไปเสียเฉยๆ
 |
| ร็อทไวเลอร์ |
ความตัวใหญ่ของสุนัขพันธุ์ "ร็อทไวเลอร์" ทำให้ต้องพาไปออกกำลังกลางแจ้งอยู่เสมอๆ หากถูกจำกัดบริเวณหรือล่ามโซ่แล้วจะทำให้หมาพันธุ์นี้เศร้าหมองและสุขภาพจะไม่แข็งแรงตามมา ควรควบคุมอาหารอย่าให้กินมากไปจนอ้วนเกินขนาด ซึ่งนับเป็นลักษณะไม่ดี ร็อทไวเลอร์ ที่มีขนยาวและหยิก หลังโก่งพุงย้อย ขาโก่ง ตาสีเหลืองหรือฟ้า อีกทั้งอารมณ์หงุดหงิดง่ายล้วนเป็นลักษณะไม่พึงปรารถนาเช่นกัน
 |
| เซนต์ เบอร์นาร์ด |
4. เซนต์ เบอร์นาร์ด (St. Bernnard)
ปัญหาของหมาพันธุ์ "เซนต์ เบอร์นาร์ด" คือสะโพก ทำให้ต้องตรวจเช็กว่าปราศจากลักษณะเบ้ากระดูกเชิงกรานหลวม เซนท์ เบอร์นาร์ด ก็เช่นกันมิได้ยกเว้น นอกจากนี้ยังต้องออกกำลังกายมากๆ พลังงานที่ใช้ไปต้องสมดุลกับพลังงานที่ได้รับจากอาหาร มิฉะนั้นอาจอ้วนจนเกินไป หมาเซนท์ เบอร์นาร์ด ที่มีหน้าและปากแหลม หูตั้ง หัวแบน ขนหยิก สีตัวเข้ม นับเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องตามลักษณะประจำพันธุ์ทั้งสิ้น
 |
| เทอร์เรีย |
5. เทอร์เรีย (Terrier)
ขนรุงรังนี่เองที่ทำให้สุนัขพันธุ์ "เทอร์เรีย" เจ้าของต้องหมั่นแปรงเป็นประจำทุกวัน หากลืมเมื่อใดเป็นพันกันอีรุงตุงนัง หากทิ้งไว้นานๆเข้า จะทำให้เกิดโรคผิวหนังอักเสบ ข้อควรระวังคือโรคผิวหนังและเลี้ยงอ้วนจนเกินไป อีกเรื่องคือปากเหม็นเนื่องจากฟันผุหินปูนเกาะมากมายจนทำให้เหงือกอักเสบ ลักษณะที่ไม่ดีของหมาพันธุ์ เทอร์เรีย คือ ตาโตโปน หูตก ตัวสูงใหญ่เกินขนาดและขนสั้นหยิกขอดติดผิวหนัง
 |
| หมาไทย |
“หูตั้ง หางดาบ” คือพื้นฐานของลักษณะ "หมาไทย" ที่เราทั่วไปรู้กันดี หากหูตก หางพวง หรือหูตั้งๆ ตกๆ หางขอดหางสั้นและก็ใช้ไม่ได้แน่ถือว่าผิดเผ่าพันธุ์ หากมีอานก็ต้องถูกต้องตามเกณฑ์ที่กำหนดไว้ สีตัวต้องไม่มีสีแซมยกเว้นการมีปากมอม ซึ่งเป็นลักษณะสำคัญอันหนึ่ง ปัญหาที่พบบ่อยๆ ของหมาไทยก็คือ ความมีใจอิสระของเขาทำให้ออกเที่ยวเตร่ทั่วไป เมื่อกลับมาบ้านมักจะนำบาดแผลตามตัวทั้งร่างมาฝากเจ้านายให้ช่วยเยียวยารักษาเป็นนิจศีล เนื่องด้วยเลือดนักสู้มากเหลือเกินออกไปพบพานหมาตัวอื่นผิดหู ผิดกลิ่น ผิดถิ่นขึ้นมาเป็นฟัดกันจมเขี้ยวเลือดอาบเชียว
No comments:
Post a Comment